سازمان IEC در نشریه IEC 79-8 بیشترین درجه حرارت مجاز بدنه تجهیزات برقی را به شش گروه تقسیم بندی کرده و با حروف T1 تا T6  علامت گذاری نموده است. حروف مزبور که TEMPERATURE CLASS یا رده حرارتی، نامیده می شوند بایستی همراه با علامت گذاری دستگاهها که فوقا” اشاره شد در روی تجهیزات برقی و ادوات کنترل حک گردند.

T1 یعنی هیچ قسمت از بدنه یک دستگاه برقی تحت هر شرایطی اعم از جریان راه اندازی، اضافه جریان های محتمل و یا بوز معایبی از قبیل اتصال کوتاه، از 450 درجه سانتیگراد گرمتر نخواهد شد و یا به عبارتی دیگر حداکثرتا 450 درجه گرم می شود و به همین ترتیب T2 تا 300 درجه، T3 تا 200 درجه، T4 تا 135 درجه،  T5 تا 100 درجه و T6 تا 85 درجه.

درجه حرارت دستگاهها که T1 تا  T6 انتخاب می شوند بایستی همیشه کمتر از درجه حرارتی باشد که گازهای موجود در فضای اطراف آن خود به خود مشتعل می شوند.

درجه حرارت اشتعال گازها که IEC آن را IGNITION TEMPERATURE نامیده است، برای اکثر هیدروکربن های موجود در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی بیشتر از 200 درجه سانتیگراد است، در نتیجه انتخاب T3 به عنوان رده حرارتی یا TEMPERATURE CLASS برای قسمت اعظم تجهیزات برقی در صنایع مزبور مناسب خواهد بود.

درواحدهایی که به جز هیدروکربن مواد دیگری مورد استفاده قرار می گیرند، همانطوری که در مثالهای زیر ملاحظه می شود، TEMPERATURE CLASS یا رده حرارتی تجهیزات می باید مطابق با درجه حرارت اشتعال مواد مورد نظر انتخاب شوند. درجه حرارت اشتعال تعدادی از مواد آتش زا در نشریه IEC 79-4 مندرج است. (نماینده کشور ایران در تهیه این نشریه حضور داشته است.) جدول پیوست درجه حرارت اشتعال تعدادی از مواد مشتعل شونده را که برخی از آنها در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی موجود هستند نشان می دهد. این اطلاعات از منابع مختلف از آن جمله IEC 79-4A و NFPA 497 استخراج گردیده است.

درجه حرارت اشتعال تعیین شده توسط (NATIONAL FIRE PRITECTION ASSOCIATION) NFPA عموما” اندکی کمتر از درجه حرارتی است که سازمان IEC تعیین نموده و لذا با توجه به اینکه نشریه IEC فقط تعداد قلیلی از مواد آتش زا را مورد آزمایش قرار داده است مراجعه به اطلاعات NFPA توصیه می گردد.

دیدگاه خود را بنویسید