برای شناسایی روش کد گذاری تجهیزات ضد انفجار، پس از آشنایی با تعریف مناطق مستعد خطر می بایست با دسته بندی گروه ها و زیر گروه های تجهیزات الکتریکی آشنا شد.مطابق با استاندارد IEC 60079-0 گروه تجهیزات الکتریکی یا “Equipment Groups” برای محیط های انفجاری به 3 گروه تقسیم بندی می شوند.
مطابق با استاندارد IEC 60079-0 گروه تجهیزات الکتریکی برای محیط های انفجاری به 3 گروه زیر تقسیم بندی می شوند:
گروه I
تجهیزات برق گروه I برای استفاده در معادن مستعد به گاز قابل احتراق معدن به خصوص گاز متان در نظر گرفته شده است.
گروه II
تجهیزات الکتریکی گروه II برای استفاده در میحط های گازی قابل انفجار به جز معادن مستعد به گاز قابل احتراق استفاده می شود.
تجهیزات الکتریکی گروه دوم بر طبق ماهیت میحط گاز قابل انفجار که برای آن طراحی شده است، به سه زیر گروه تقسیم بندی می شوند که بصورت زیر می باشد:
- IIA،نوع گاز معمول این زیر گروه پروپان است
- IIB، نوع گاز معمول این زیر گروه اتیلن است
- IIC، نوع گاز معمول این زیر گروه هیدروژن است.
نکته 1 این زیرگروه بر اساس حداکثر شکاف ایمنی آزمایشی (MESG) یا حداقل نسبت جریان انفجار (MIC) محیط گازقابل انفجار که تجهیز ممکن است در آن مکان نصب شود در نظر گرفته شده است.برای کسب اطلاع بیشتر به استاندارد IEC 60079-20-1
مراجعه شود .
نکته 2 امکان بگارگیری تجهیزات با مشخصات زیر گروه IIB برای زیر گروه IIA وجود دارد و به همین ترتیب تجهیزی با مشخصات زیر گروه IIC را می توان در زیر گروه IIA یا گروه IIB بکاربرد.بدین معنی که حفاظت در نظر گرفته شده برای زیر گروه IIC بیشترین حفاظت می باشد.
گروه III
تجهیزات برقی گروه سوم برای استفاده در مکان هایی با محیط های حاوی گرد و غبار قابل انفجار به جز معادن مستعد به گاز قابل احتراق استفاده می شود.
تجهیزات الکتریکی گروه سوم بر طبق ماهیت میحط دارای گرد و غبار قابل انفجار که برای آن طراحی شده است، به سه زیر گروه تقسیم بندی می شوند که بصورت زیر می باشد:
- IIIA ذرات معلق قابل احتراق
- IIIB گرد و غبارغیر رسانا
- IIIC گرد و غبار رسانا
نکته: تجهیزات مشخص شده با زیر گروه IIIB برای کاربردهای مورد نیاز تجهیزات زیر گروه IIIA مناسب است. به طور مشابه، تجهیزات مشخص شده زیر گروه IIIC مناسب برای کاربردهای مورد نیاز زیر گروه IIIA یا IIIB می باشد.