سازمان IEC طبق نشریه 10_60079 فضاهای که در ان گاز ها و بخارات قابل اشتعال وجود دارد تقسیم بندی کرده است.کاربرد انها در صنایع شیمیایی و هیدروکربنی خواهد بود،این همان فضا هایی است که در NEC با نام CLASS تقسیم بندی شده در IEC با نام ZONE ها معرفی شده اند که در این بخش با انها اشنا میشویم:
ZONE 0 : منطقه یا فضایی است که مخلوط گاز و هوای قابل اشتعال در آن فضا دائماً موجود است و یا برای مدتهای طولانی وجود دارد. در استانداردهای آمریکایی این چنین فضایی جزو DIVISION 1 محسوب می شود.
ZONE 1 : منطقه یا فضایی است که مخلوط گاز و هوای به مقدار قابل اشتعال در شرایط عادی بهره برداری بطور متناوب در آن فضا وجود خواهد داشت. این منطقه نیز طبق استانداردهای آمریکایی DIVISION 1 نامیده می شود.
ZONE 2 : منطقه یا فضایی است که در شرایط عادی بهره برداری از تجهیزات، مخلوط گاز و هوا به مقدار قابل اشتعال در آن فضا وجود ندارد و اگر هم به دلیلی بوجود آید، برای مدت کوتاهی تداوم خواهد داشت. این منطقه همان فضایی است که استانداردهای آمریکایی آن را DIVISION 2 نامیده اند.
توضیح : سازمان IEC برای فضاهایی که محتوی غبارهای قابل اشتعال هستند از همین تعاریف و همین نحوه نامگذاری استفاده نموده و فقط به شماره ZONE ها رقم 2 را اضافه می کند. بنابراین فضاهایی که محتوی غبارهای قابل اشتعال هستند، ZONE 20 ،ZONE 21 و ZONE 22 نامگذاری شده اند.